Art on Display 1949-69Art on Display 1949-69

Painting & Sculpture of a Decade 54-64 moest in Londen een uitgebreid overzicht brengen van recente en de meest opwindende ontwikkelingen in de internationale kunstwereld, om niet achter te blijven bij de Verenigde Staten en het Europese vasteland.

Hun eerste gezamenlijke opdracht betrof de grondige restauratie van het Palazzo Bianco in Genua, een historisch pand dat was verbouwd tot museum. Niet veel later volgde de restauratie van het ertegenover gelegen zustermuseum Palazzo Rosso.

Bo Bardi koos nadrukkelijk voor de ezel als werkgereedschap, de plek waar een schilderij ontstaat, in de vrije ruimte en niet aan de wand. Ze wilde dat schilderijen als werken op zich werden gezien.

Het meest karakteristiek voor Scarpa's bijdragen aan musea was zijn gebruik van de schildersezel. Scarpa's ezel is misschien niet innovatief, maar wel veelzeggend, zowel vanwege het perfect gedetailleerde ontwerp als door het specifieke gebruik ervan in de museografische opstelling.

In 1965-1966 ontwierp Aldo van Eyck een tijdelijk paviljoen voor de vijfde editie van de beeldententoonstelling in Park Sonsbeek, die werd georganiseerd door de gemeente Arnhem. Het paviljoen was bestemd voor de kleinere en kwetsbaardere beelden.

De tentoonstellingen in Amsterdam en Luik markeerden het korte maar turbulente bestaan van Cobra: een groep kunstenaars uit Denemarken, België en Nederland.