Tuin van MachinesTuin van Machines

Georges Canguilhem, 1952

Georges Canguilhem, bioloog, filosoof en leermeester van Michel Foucault traceert in deze tekst hoe mechanische metaforen zijn gebruikt om de werking van organen en organismen te begrijpen, en hoe omgekeerd biologische metaforen een belangrijke rol speelden bij het begrijpen van de werking van machines.

Bruno Latour, 1999

Bruno Latour is een van de meest originele en vooraanstaande denkers in dit veld. In zijn boek The Politics of Nature laat hij het concept van de natuur als objectieve entiteit die zijn eigen wetten gehoorzaamt achter zich. Ook neemt hij afstand van het idee dat wetenschappers de autoriteit zouden hebben om feiten over die natuur als externe werkelijkheid weer te geven, en het belang daarvan voor onze levens te kunnen interpreteren. In plaats daarvan ontwikkelt hij een wereldbeeld waarin feiten en waarden, werkelijkheid en moraliteit, wetenschap en politiek, oorzakelijk verband en vrijheid niet tegenover elkaar staan, maar onscheidbare aspecten zijn van alle dingen, processen, keuzes en acties.

Samuel Butler, 1863

Al in 1863, vier jaar na Darwins _De Oorsprong der Soorten _stelt Samuel Butler in dit artikel dat de machine beschouwd zouden kunnen worden als een soort van "mechanisch leven" dat via evolutionaire selectie op den duur de mens zou kunnen vervangen als dominante soort.

George Dyson, 1997

Wetenschapshistoricus George Dyson verkent in zijn nog altijd actuele boek uit 1997 de recente geschiedenis en de frontlijn van de Darwiniaanse evolutie van technologie. Software en wereldwijde netwerken creëren samen een evolutionair theater waarin de overgang tussen het natuurlijke en het technologische steeds waziger wordt. Deze tekst is een verslag van een presentatie van Dyson over zijn boek.

Timothy Morton, 2010

Timothy Morton stelt dat alle vormen van aards leven en niet-leven met elkaar verbonden zijn. Deze verbondenheid doordringt alle dimensie van leven. Geen wezen, constructie of ding kan bestaan onafhankelijk van de ecologische verstriktheid. 'Natuur' bestaat niet apart van de lelijkere en meer kunstmatige aspecten van het leven. Dit is wat Morton noemt de ecologische gedachte.