Tijdelijk Huis van ThuisTijdelijk Huis van Thuis

Wat is een huis als de plek waar je terecht komt telkens opnieuw een tussenhalte is? Een geïmproviseerd antwoord op de behoefte aan beschutting en privacy? Wat is thuis als vrijwel niemand je tijdelijke aanwezigheid lijkt te tolereren, zelfs je lotgenoten niet?

Het wandkleed dat het collectief We Sell Reality voor Tijdelijk Huis van Thuis maakte, verwijst naar de provisorische scheidingswanden in tijdelijke opvanglocaties voor dak- en thuislozen. Het kleed combineert tekeningen, oude lakens en protestteksten.

Tientallen bedden verspreid over de ruimte. Her en der hangen lakens voor wat privacy. Geluid houden ze niet tegen, maar de toestand van de ander is tenminste even buiten zicht. We storen ons aan elkaar maar hebben elkaar nodig om te overleven. Hoewel we onderling sterk verbonden zijn, raken we elkaar telkens weer kwijt. Uiteindelijk moeten we het met weinig doen: ons eigen lichaam en een paar schamele bezittingen. Wat kleren, een telefoon, een oplader, een tandenborstel, een tas. En dan is er de pandemie die de ruimte nog verder beperkt en ons overlevert aan controlemechanismen waarmee het laatste restje zelfbeschikking teniet wordt gedaan. Het wordt steeds moeilijker gemaakt om aan de regulering te ontsnappen. Het maakt moedeloos, maar gelukkig hebben we elkaar. Voor nu. Voor even.

Ontwerp: We Sell Reality