Jaap Bakema Study CentreJaap Bakema Study Centre

Jaap Bakema (1914–1981), naamgever van het Study Centre, was toonaangevend architect van de naoorlogse moderne architectuur, zowel binnen de avant-garde van de CIAM als binnen de opvolger daarvan, Team 10. Hij wilde bouwen aan een open samenleving: democratisch, egalitair en inclusief. Hij vond dat architectuur moest bijdragen aan de emancipatie van de massa en tegelijkertijd ruimte moest bieden voor de ontwikkeling van de individuele burger.

Het Nederlands Structuralisme vormt een van de belangrijkste bijdragen van Nederland aan de moderne architectuur van de tweede helft van de twintigste eeuw. Het is een stroming in de architectuur die eind jaren ‘50, begin jaren ‘60 afstand nam van de technocratische planning waarmee de naoorlogse wederopbouw van het land ter hand werd genomen. In plaats daarvan vroeg het ruimte voor de poëtische en emotionele kanten van de architectuur om zo tot een volwaardig menswaardige leefomgeving te komen.

De combinatie van achiefonderzoek en publiekspresentaties leidt als vanzelf tot het verkennen van en reflectie op museologische vraagstukken. Publiekspresentaties komen in allerlei formats voor, maar in de museale praktijk geldt de tentoonstelling als belangrijkste vehikel om historisch materiaal aan een publiek te tonen. Maar wat voor soort kennis en waarden produceren tentoonstellingen eigenlijk? Het Jaap Bakema Study Centre verkent deze vragen in diverse settings, vaak in samenwerking met internationale partners.

Totale Ruimte verkent de interdisciplinaire uitwisselingen tussen architectuur, planning, antropologie en systeemtheorie. Relatief nieuwe begrippen als ecologie en leefomgeving staan hierbij centraal, net als de concepten van netwerken en megastructuren. Vanaf de eerste stappen in wetenschappen als ecologische biologie en cybernetica uit de jaren ’60 tot aan de Smart Cities en virtuele ruimtes van vandaag blijft het concept van een totaalruimte een terugkerend motief.