Zoöp-observatie: nijlganzen en draadalgZoöp-observatie: nijlganzen en draadalg

De eerste twee weken van januari waren uitzonderlijk warm. Bij dageraad waren er al merels en andere stadsvogels te horen. Ook in de vijvers van het Nieuwe Instituut viel het naderende voorjaar te bespeuren. Op 9 januari zag ik een luidruchtig baltsend Nijlganzenpaar op het beeld van Auke de Vries in de grote vijver. Dat betekent dat deze vijver inmiddels door dit paar als territorium is geclaimd. De eerste kuikens die we in de vijver kunnen verwachten, zullen hoogstwaarschijnlijk van dit paar afkomstig zijn. Tenzij er natuurlijk een ander stel opduikt dat bereid is de territoriumstrijd aan te gaan. Sommige Nijlganzen beginnen al in januari te broeden, maar de meesten vangen daarmee pas aan in maart en april. Het uitbroeden van de eieren duurt vier weken. Ik heb de stellige indruk dat het Nijlganzenpaar in de grote vijver onlangs met broeden is begonnen.

Duidelijk is echter ook dat het tweetal in de voorbije weken de nachten heeft doorgebracht op de houten vlonder van het caféterras. Vandaag heb ik de uitwerpselen opgeveegd die het paar daar heeft achtergelaten. Nadere bestudering van deze uitwerpselen toonde aan dat het Nijlganzenpaar vooral geleefd heeft op een menu van Spirogyra draadalg. De cellulaire structuren van draadalg waren met het blote oog in de ganzenpoep waarneembaar. Ik heb goede hoop dat de draadalg, die vorig jaar nog een ware vijverplaag was, dit jaar wat meer biologisch tegenwicht zal krijgen. Niet alleen van de in november uitgezette rietvoorns en baarzen maar ook van grondelende Nijlganzen.

Bruggeman en Zwaal schreven eerder al over de draadalg-plaag in de vijvers en in het voorjaar van 2023 had het instituut te maken met andere ganzenechtparen en -families.