Lang zullen we leven!Lang zullen we leven!

Het Sint Jacob gesticht in Amsterdam is gebouwd als Rooms-Katholiek oude mannen-en vrouwenhuis in de tweede helft van de 19e eeuw. In die tijd is de typologie van ouderenhuisvesting gebaseerd op die van gestichten en ziekenhuizen. Grote gestichten voor hulpbehoevenden mensen en dus ook ouderen waren in de zeventiende en achttiende eeuw al gangbaar. In de negentiende eeuw maakt dit gebouwtype een belangrijke vernieuwing door.

Ziekenhuizen en gestichten krijgen een inrichting volgens het corridorsysteem, dat er op gericht is om patiënten niet alleen volgens de laatste stand van medische kennis te behandelen maar ook uit te splitsen naar geslacht en burgerlijke staat. De architect W.J.J. Offenberg past dit systeem toe in het Sint Jacob gesticht met op elke verdieping een identiek stelsel van gangen, waaraan de slaapzalen, wasruimtes en eetzalen zijn gelegen. Mannen en vrouwen zijn van elkaar gescheiden en leven in gemeenschappelijke eet- en slaapzalen. De echtparen zijn afgezonderd in de achterzijde van het gebouw, hebben een eigen slaapkamer en een gemeenschappelijke conversatiezaal.