Lang zullen we leven!Lang zullen we leven!

Architect Doeke Meintema wint in 1914 de prijsvraag 'Het Verzorgingshuis in Hilversum'. De huisjes zijn in dit ontwerp rond meerdere binnenplaatsen getekend, wat een beeld geeft van veel hofjes tegenover elkaar. Alle gemeenschappelijke voorzieningen en woonruimtes bevinden zich op de begane grond. Eén van die woonruimtes was bedoeld als slaapzaal voor hulpbehoevende vrouwen. Er sliepen veel mensen in één kamer, waarbij mannen en vrouwen van elkaar gescheiden zijn.

Decennia lang zijn gemeenschappelijke slaapzalen gebruikelijk in bejaardenhuizen. Hier zijn de slaapzalen alleen bedoeld voor hulpbehoevenden, maar in veel andere bejaardenhuizen slapen ook gezonde ouderen in gemeenschappelijke slaapzalen. De bedden staan naast elkaar opgesteld. Er is weinig privacy; de eigen ruimte bestaat uit één kast en één stoel naast het bed met wat ruimte voor eigen spulletjes. Vooral na de Tweede Wereldoorlog krijgen ouderen al snel hun eigen kamer en verdwijnen de gemeenschappelijke slaapzalen.