Lang zullen we leven!Lang zullen we leven!

Het Fontainehofje is een vroeg voorbeeld van een particulier initiatief op het gebied van ouderenhuisvesting. De rijke Amsterdamse weduwe Petronella Fontaine-Calkoen besteedde in 1753 een groot deel van haar vermogen aan de bouw van een hofje bestemd voor oudere dames. In 1913 is het hofje verplaatst naar de Valeriusstraat in Amsterdam.

De gebroeders van Gendt, bekende Amsterdamse architecten, ontwierpen een twaalftal woninkjes verdeeld over zes huisjes met een tuin aan de achterzijde. Alle woningen bestaan uit een eigen kamer en een keuken; een grote luxe voor de tijd waarin gemeenschappelijke slaapzalen nog erg gebruikelijk waren. Ook waren er andere gemeenschappelijke voorzieningen zoals het sanitair, de tuin, een logeerkamer op zolder en een gedeelde keuken. De oudhollandse renaissancestijl, met trapgevels en rode dakpannen, reflecteert de behoefte van de regenten om liefdadigheid als statussymbool zichtbaar te maken. De oude rijke gevelsteen met de wapens van de oprichtster en haar man Joan Fontaine uit 1753 is het pronkstuk van de gevel.