Lang zullen we leven!Lang zullen we leven!

Met betrekking tot huisvesting worden ouderen vaak ingedeeld bij jongere bevolkingsgroepen, met wie ze bepaalde overeenkomsten hebben, zoals armlastigen, zieken, alleenstaanden of kinderloze echtparen. Van dit laatste is sprake bij de opdracht van de 'Amsterdamsche Coöperatieve Woningvereniging Samenwerking' aan W.M. Dudok (1930) om een groot appartementencomplex te ontwerpen voor kinderloze echtparen en bejaarde echtparen in Amsterdam Zuid.

Dit nieuwe stadsdeel ontwikkelde zich in die jaren tot een chique woonbuurt. Het ontwerp bestaat uit een monumentaal woningbouwblok, met allerlei stedelijke voorzieningen zoals een grootstedelijk warenhuis. Een openbaar restaurant, recreatie- en eetzalen voor de bewoners en een glazen uitzichtkoepel op de bovenste verdieping bieden een spectaculair panorama op Amsterdam. Een goed verspreid stelsel van liften brengt de bewoners naar hun één- of tweekamerappartement, of zelfs een drie-, vier- of vijfkamerwoning. De meeste woningen zijn rustig gelegen in de drie zuidwaarts uitgebouwde vleugels, met balkon en uitzicht op de binnentuinen De hoogbouw en de hoge woningdichtheid hebben de uitvoering belemmerd. Men twijfelde of 'ouden van dagen wel in zulke cellen willen trekken'.