Het ontwerp van het sociale
Dit grote industriële complex midden in Amsterdam is twee keer gekraakt en al lange tijd gelegaliseerd als broedplaats.
Begin jaren tachtig bezette een groep krakers kortstondig een grote voormalige drukkerij die was gebouwd rond een 19e-eeuwse kerk in de Amsterdamse Plantagebuurt. Na de ontruiming werd het complex tijdelijk gebruikt als school totdat het weer enkele jaren leeg kwam te staan. In 1998 namen krakers de gebouwen weer in bezit. Omdat veel kraakpanden in Amsterdam destijds met ontruiming werden bedreigd, startten de nieuwe bewoners een campagne om hun kraakpanden en leefomstandigheden te legaliseren om het pand voor de lange termijn veilig te stellen.
Na een periode van onderhandelen kocht de groep het complex in samenwerking met het nieuw opgerichte bureau voor broedplaatsen van de gemeente, en haalde het door middel van een erfpachtconstructie van de markt. Na de legalisatie begonnen de bewoners het gebouw te renoveren en transformeren. Hierbij was er met name aandacht voor de sociale interactie tussen de gebruikers, bijvoorbeeld door in het hele pand intern ramen toe te voegen. Ze bouwden ook betaalbare studio's, werkplaatsen en een café-restaurant. De omsloten kerk werd in de oorspronkelijke staat hersteld en gebruikt als ruimte voor culturele activiteiten. Plantage Dok heeft zich sindsdien ontwikkeld tot een belangrijke ontmoetingsplaats voor de Amsterdamse subcultuur.
Programma: Een woonwerkpand met een ruimte voor culturele activiteiten in een voormalige kerk, multifunctionele ruimtes, een café met podium, kunstenaarsresidentie en 30 ateliers en werkplekken voor kunstenaars, collectieven en maatschappelijke initiatieven.
Dit project werd mogelijk gemaakt dankzij:
Volkskracht logo
Zabawas logo
BPD logo