Huis Sonneveld
In de vormgeving van metaal gingen de ontwikkelingen het snelst in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw. Het metaal met de sterkste uitwerking op de fabricage en vormgeving van producten was aluminium. Aluminium, verkregen uit bauxiet, kwam vooral na de tweede wereldoorlog op commerciële schaal beschikbaar dankzij goedkope elektriciteit.
Aluminium was het antwoord waar men al sinds de negentiende eeuw naar zocht: een nieuw metaal dat de sterkte van ijzer verenigde met het geleidend vermogen van bijvoorbeeld koper. Een voorloper van aluminium was het roestvrij staal dat aan het einde van de jaren twintig werd ontwikkeld.
In Nederland waren het met name de Gerofabrieken in Zeist en de Metaalwarenfabriek Daalderop in Tiel die gingen experimenteren met de machinale fabricage van onedele metalen als tin, pleet, aluminium en blik. Tegen het einde van de jaren twintig werden heel aardige resultaten geboekt, maar diverse Engelse, Franse en Duitse bedrijven waren toen al veel verder in hun ontwikkeling. Al aan het begin van de jaren twintig experimenteerde de Wurtembergische Metalwaren Fabrik met de productie van roestvrij staal, toen nog ‘Cromargan’ genaamd, naar het hoge gehalte chroom.
In de metalen houder is een eenvoudige porseleinen theepot gevat van de gebroeders Bauscher. De porseleinfabriek van de gebroeders Bauscher werd aan het einde van de negentiende eeuw in Beieren, Duitsland opgezet door de broers August en Conrad Bauscher. Aanvankellijk had men een relatief klein assortiment van gebruiks- en hotelkeramiek uitgevoerd in wit-bakkend porselein.