Huis Sonneveld
Rijke interieurs vol van glanzend chroom
De meubels in de bibliotheek van Huis Sonneveld zijn allemaal van Gispen, zoals de stoelen met hun oranjerode Peau de Peche bekleding. Er zijn twee herenstoelen met een hoge rugleuning en hoofdsteun, terwijl de twee damesstoelen een lagere rugleuning hebben, zodat het kapsel of een hoed niet in de verdrukking kwam.
Huis Sonneveld had beslist een representatieve voorbeeldfunctie. Dat de familie koos voor een hypermoderne bouwstijl én voor een interieur met stalen buismeubelen, voornamelijk naar ontwerp van W.H. Gispen, was begin jaren dertig bepaald niet vanzelfsprekend. De ‘salonfähigkeit’ van stalenbuismeubelen was in die tijd nog zeker niet groot. Stalen meubelen werden inmiddels wel veelvuldig toegepast in administratieve ruimtes met een kantoorfunctie en in ziekenhuizen, maar zeker nog niet in representatieve ruimtes als ontvangstruimtes en directiekamers, laat staan in een woonomgeving. Daar overheersten toch de zwaardere, houten meubels. Cees van der Leeuw, een van de directeuren van de Van Nelle fabriek, was wat dat betreft een pionier, want zijn Van Nelle fabriek werd op alle niveaus, tot op de directiekamer, ingericht met het nieuwste van het nieuwste op meubelgebied.
De Rotterdamse architect Willem van Tijen (1894-1974) voorspelde in 1932 dat de toepassing van stalen buisstoelen in representatieve ruimten een trend zou worden. “Zoo zijn dus de stalen meubelen salonfähig geworden en verscheidene rijke interieurs, die in de komende jaren worden ingericht, zullen stellig vol zijn van glanzend chroom en heldere kleuren”. Hij zag dit met lede ogen aan, want het was nooit de bedoeling geweest van modernisten dat stalen meubelen een statussymbool zouden worden.
In Huis Sonneveld was men overigens lang niet zo radicaal als Van der Leeuw was geweest. Alles is wat meer aangekleed en luxueuzer. De lage verende achterpoot-loze fauteuils bij de haard hebben bijvoorbeeld dikke kussens met binnenvering op zitting en rug.
De fauteuils zijn speciaal voor de familie Sonneveld ontwikkeld. Het meest opvallend is de grote rondgebogen stalen buis waarop de armlegger rust. De constructie berust op een enkele buis. Twee dikke Pullmankussens geven de stoel het nodige comfort. In 1933 kwamen ze op de markt met de karakteristieke frêle zwarte armleggers, die meelopen met de rond gebogen lijnvoering van de buis. Al met al een wat luxere uitvoering van het originele model, waarbij de kussens minder dik waren en de armleggers aanzienlijk korter en recht ‘afgehoekt’, omdat dat in de ogen van Gispen beter aansloot bij het functionalistische modernisme. De huidige stoelen zijn op basis van foto’s en ontwerptekeningen in replica vervaardigd door de firma Van der Stroom / Dutch Originals te Asperen.
Bekijk ook
De firma Gispen vandaag. Tot op de dag van vandaag ontwerpt Gispen een scala aan producten voor de woon-en werkomgeving.