Huis Sonneveld
De eerste Rotterdamse met een eigen auto
De garage bood plaats aan twee auto’s. Meneer Sonneveld bezat een Plymouth de luxe, die hij later inruilde voor een Chevrolet. Mevrouw Sonneveld reed in een Packard convertible. Auto’s van Amerikaanse makelij die behoren tot het hogere segment van de automobielindustrie.
Uit deze keuze blijkt wederom de Amerikaanse smaak van de familie Sonneveld. Meneer werd gereden door een chauffeur, die bijna dagelijks aan huis kwam om hem naar de Van Nelle fabriek te rijden. Mevrouw Sonneveld reed zelf. Zij was de eerste Rotterdamse vrouw met een eigen auto.
In tegenstelling tot grote Europese landen was er in Nederland tijdens het interbellum geen auto-industrie van enige betekenis van de grond gekomen. Alleen Spyker, aanvankelijk een rijtuigenfabriek uit Hilversum, had zich de eerste decennia van de vorige eeuw een plekje veroverd binnen het luxe autosegment. Het doek was echter in 1926 alweer gevallen voor dit automerk. Het waren dus buitenlandse auto’s, en dan met name Amerikaanse, die in Nederland de markt veroverden.
Pas in de jaren dertig raakten auto’s steeds sterker ingeburgerd. De vraag naar auto's was groot en de productie lag dan ook zeer hoog. De auto-industrie, met constructeurs als Austin, Opel, Renault, Ford, Chrysler en General Motors richtten zich vooral op de middenklasse, op auto’s voor het grote publiek. Voor de meer vermogende klasse werden auto's gebouwd door merken als Isotta Fraschini, Minerva, Rolls-Royce, Cadillac, Lincoln en Packard. Veel constructeurs bouwden in die tijd slechts één model. De meeste geïndustrialiseerde landen begonnen in deze periode ook met de aanleg van een uitgebreid wegennet.