PLASTICPLASTIC

Het project Plastic, Promises of a Home-made Future begon met een ruime onderzoeksvraag aan ontwerper Tal Erez: Wat is de invloed van plastic vandaag de dag op de maatschappij? Erez herkende direct de hyper-actuele vraag die op dit vlak speelt: wat als het materiaal plastic het nieuwe 'consumer good' wordt? De enorme groei van de 3D-print industrie lijkt dit immers zeer waarschijnlijk te maken. Deze industrie staat echter nog in de kinderschoenen, is vol met conflict (makercultuur vs corporate industrie etc.) en er is nog relatief weinig onderzoek naar gedaan. Het resultaat van het onderzoek van Tal Erez was een lineair narratief dat het conflict blootlegt en ontwerpers en burgers oproept zelf stelling te nemen over wat de toekomst van plastic zou kunnen zijn. Het was dit lineaire narratief - breed begonnen om vervolgens in te zoomen op details en vervolgens weer uit te zoomen - dat ons deed besluiten dat de 'docubition' de beste vertelvorm zou zijn: een documentaire als tentoonstelling en vice versa.

Onbewerkt plastic als het nieuwe consumptieartikel. Dat was het concept achter het onderzoeksproject over plastic in 2012. Deze vraag heeft zich vertakt in deelvragen, en geleid tot de keuze van materialen en de aanpak van wat later een tentoonstelling zou worden. Meer over het oorspronkelijke concept en de ontwikkeling van het tentoonstellingsplan is te vinden in het onderzoeksdocument van Tal Erez.

• Download: Notities Plastic - Tal Erez

Het was niet makkelijk om het idee van een 'docubition' uit te werken. Samen met Geert van de Wetering van Submarine, als de documentairemaker van de tentoonstelling, worstelden we met de vraag hoe we een documentaire moesten maken die zich eerder in de ruimte dan in de tijd zou afspelen. Het script was de eerste belangrijke stap op weg naar het scheppen van een gemeenschappelijk verhaal.

• Download: Docubition | 01. Script

De volgende stap was het vinden van het juiste evenwicht tussen het idee van de verteller als de leidende factor in het verhaal, en het bieden van de kwalitatieve ervaring van een tentoonstelling, waarin de bezoeker zelf kan worden gezien als redacteur van de inhoud, door te kiezen waar hij of zij blijft hangen en voor hoe lang.

Lees meer

We hebben besloten de documentaire als het ware boven de tentoonstelling te laten 'zweven', waarbij de ruimte om de paar minuten overgenomen en daarna weer vrijgegeven werd. Hoewel er nu sprake was van een strakke regie, was dit een signaal aan de designers dat er altijd een ontsnappingsroute was uit de opgelegde verhaallijn. Deze sfeerverandering op de tentoonstelling werd mogelijk gemaakt door studio Daphna Laurens, die voorstelde gordijnen te op te hangen om ons in staat te stellen diverse filmruimten in de hal te creëren.

Het grafisch ontwerp van studio Team Thursday heeft ook het idee van de 'docubition' als uitgangspunt genomen. Geïnspireerd door de activistische citaten die vaak voorkomen op filmposters voor documentaires, stelden zij een krachtige en stoutmoedige beeldtaal voor, bestaande uit opschriften, routering, posters, digitale covers, uitnodigingen, flyers, etc.

De documentaire, de rode draad door de hele tentoonstelling, bestond uit het filmmateriaal dat Tal Erez tijdens zijn onderzoek heeft verzameld. Wij zijn alle partijen zeer dankbaar die ons hebben toegestaan fragmenten van dit materiaal te gebruiken