Habitat: Expanding ArchitectureHabitat: Expanding Architecture

Stedenbouwkundige Joost Váhl (1939) maakte naam als activist en voorvechter van het mengen van verkeer, waarbij de dominantie van de auto beteugeld moest worden, terwijl voetgangers en fietsers juist meer ruimte moesten krijgen. In Delft plaatste hij de eerste verkeersdrempel van Nederland. Mede daarom wordt hij de uitvinder van het woonerf genoemd, al is hij zelf geen voorstander van deze term, omdat zijn doel menging van verkeerssoorten is, en niet het maken van aparte, gescheiden zones.

Váhl was ook een vroeg pleitbezorger van een meer afwisselende en gebruiksvriendelijkere groenomgeving met oog voor biodiversiteit. Hij predikte de overgang 'van rozenstruiken naar (on)kruiden' in stadswoonwijken voor een meer diverse groenvoorziening. Hij bekritiseerde de grootschalige, monotone woonwijken van de jaren zestig en zeventig en maakte allerhande voorstellen om met kleine ingrepen de groeninrichting te verrijken en de relatie tussen gebruiker en omgeving te verbeteren. Het maken van kleine hoogteverschillen was daarbij een belangrijk middel om condities te creëren die de biodiversiteit van flora en fauna ten goede komt.

Van 1970 tot en met 1972 was Váhl werkzaam bij de gemeente Delft. Als lid van de Tanthofwerkgroep was hij direct betrokken bij het opstellen van het alternatieve plan voor de nieuwe wijk Tanthof. Ook in de Delftse Tanthof was het mengen van het verkeer in plaats van scheiding een belangrijke kwestie. Na 1972 werkte hij voor de gemeentes Gouda, Lelystad en Culemborg.