WTC A Love StoryWTC A Love Story

In 1970 ging de Brusselse Noordwijk tegen de vlakte om plaats te maken voor 'Little Manhattan', een modernistische, business georiënteerde droom met twee World Trade Centre torens als haar kroonjuwelen. Dit project faalde en de torens stonden jarenlang grotendeels leeg totdat de eigenaar in 2017 een hernieuwde interesse kreeg in deze buurt en plannen initieerde voor herontwikkeling. Lietje Bauwens en Wouter De Raeve maakten deze veranderingen mee vanaf hun studio op de 25e verdieping van WTC-toren 1 en besloten zich in het debat te mengen door een film te maken met de betrokken actoren die een stem claimen in de transitie: politici, een activist, de privéeigenaar, ontwerpers, en anderen.

Deze betrokken actoren worden in WTC A Love Story vervangen door acteurs en gedeeltelijk door henzelf geïnstrueerd, waardoor zij zichzelf in een recursief ontstaand narratief gespiegeld terugzien. Door deze methode waarbij fictie en realiteit worden verweven, worden ontbrekende verhalen naar boven gehaald en wordt het proces van politieke representatie uitvergroot. Met de WTC-torens als decor, wordt in de film duidelijk hoe creatieve en participatieve betrokkenheid en inbreng van actoren, instrumenteel worden gemaakt binnen de processen van besluitvorming die leiden tot gentrificatie. De film onderzoekt zo hoe inspraak en representatie op een andere manier te organiseren zijn.

In een nagesprek gemodereerd door Jack Segbars met initiatieven uit het Rotterdamse veld wordt verkend welke methodes bruikbaar kunnen zijn voor een kritische analyse van het huidige politiek-bestuurlijke klimaat dat gekenmerkt wordt door bureaucratische ongrijpbaarheid en appropriatie van verzet. Met welke vormen van organisatie kan er opnieuw politieke grip ontstaan op sociaal diepingrijpende processen van gentrificatie en de vernietiging van leefomgevingen zoals bij de Tweebosbuurt in Rotterdam? Op welke wijzes kunnen we ons op een activistisch manier in het stedenbouwkundig en politiek-maatschappelijk debat begeven, en wat zijn hierbij de mogelijkheden van kunst en artistieke praktijken? Welke actoren dienen betrokken te zijn bij de 'herontwikkeling' van de sociale sfeer en hoe zou een cast hiervan eruitzien?

Lietje Bauwens en Wouter De Raeve zullen spreken over het proces van het filmmaken waarbij fictie en film worden ingezet om het bestaande stedenbouwkundige debat te beïnvloeden en de sociale noden van de buurt op de agenda te pushen.

Cultural Workers Unite/Anti-gentrification School is een bottom-up initiatief dat zich direct en praktisch via sociale mobilisatie richt tegen de effecten van gentrificatie. Zij zijn uitgenodigd te spreken over hun initiatief, de methode die ze daarbij hanteren en de achterliggende aanleiding tot het vormen van dit initiatief.

Fucking Good Art (Rob Hamelijnck en Nienke Terpsma) zullen spreken vanuit hun langlopende praktijk waarin FGA een belangrijke rol heeft, een vorm die tegelijkertijd artistiek onderzoek en mobilisatie van protest is. Zij presenteren deze zomer een Rotterdam Cultural Histories#19 in TENT/Melly waarin zij een link leggen tussen de huizencrisis en het verzet daartegen nu, én een actieve periode van protest in de jaren 70, die een grote invloed heeft gehad op de democratisering van de stadsvernieuwing.

Florian Cramer mapt vanuit zijn positie als reader van de Willem de Kooning Academy de verschillende vormen van artistiek verzet die momenteel actief zijn tegen de achtergrond van de huidige sociaaleconomische politiek. Hij manifesteert zich hierbij - zowel virtueel als concreet en als supporter voor Bij1 - als zichtbare actor binnen het publiek-politieke domein als verslaglegger van politieke manifestaties en artistieke praktijken.

Joke van der Zwaard is een van de initiatiefnemers van Leeszaal West, waarvan de langdurende aanwezigheid en sociale betrokkenheid uitdrukking geeft aan zowel verzet en engagement met de stad Rotterdam. Hiernaast is zij betrokken bij_ Recht op de stad_ een nieuw samenwerkingsverband van verschillende belangengroepen die zich verenigd hebben als vorm van representatie en protest.

Mustapha Eaisaouiyen is een van de leidende figuren binnen Recht op de Stad waarvoor hij het 'sociaal statuut' schreef. Daarnaast is hij uitgenodigd als vertegenwoordiger van het actie- en bewonerscomité van de Tweebosbuurt dat zich luidruchtig verzet tegen de processen van gentrificatie in deze buurt en de gemeentelijke politiek die dit mogelijk maakte. Hun publieke aanwezigheid heeft zich bewezen als politieke factor.

Dit programma is mogelijk gemaakt met subsidie van het Stimuleringsfonds.