What You Don't See
Op zaterdag 12 oktober, voorafgaand aan de opening van de tentoonstelling' I See That I See What You Don't See, 'vindt het symposium 'What You' 'Don't See' plaats. Kunstenaars, ontwerpers, onderzoekers en theoretici reflecteren deze middag op de invloed en potentie van duisternis. De sprekers bezien duisternis niet zozeer als afwezigheid van licht, maar als een kwaliteit op zichzelf in relatie tot technologie, gezondheid, landschap en cultuur.
12 oktober 2019 14:00 - 18:00
Symposium: What You Don't See. Photo Florine van Rees.
Symposium: What You Don't See. Photo Florine van Rees.
Symposium: What You Don't See. Photo Florine van Rees.
De 24/7 economie waarin wij leven, gericht op productie, efficiëntie en groei, heeft onder andere tot gevolg dat wij leven in een permanente staat van verlichting en verbinding met de wereld. Dit heeft grote consequenties voor het leven en welzijn van mensen, dieren, landschappen en andere levende materie.
What You Don't See betoogt dat we de gevolgen eerst moeten leren zien, voordat we kunnen handelen. En dat vraagt om nieuwe kennis, specifieke instrumenten en andere gezichtspunten.
De choreografie van de middag is gebaseerd op het onderzoek van ontwerper/kunstenaar Helga Schmid naar een nieuw tijdsysteem en manieren van leven op basis van licht en duisternis. De middag wordt gemodereerd door Marina Otero Verzier, director of Research bij Het Nieuwe Instituut.
Dele Adeyemo
Architect en theoreticus
Dele Adeyemo positioneert slavernij als 'the ghost' in de logistieke machine en onderzoekt hoe de circulatie van mensen die in de transatlantische slavernij is ontstaan, voortleeft in de hedendaagse productie van de ruimte. Hij werkt voor zijn presentatie samen met performer Hermes Iyele.
Dele Adeyemo is architect en stadstheoreticus die een door Chase/AHRC gefinancierd doctoraat leidt aan het Centre for Research Architecture van Goldsmiths, University of London. Zijn onderzoek kruist Black studies met stedelijke studies om te onderzoeken hoe logistiek het proces van verstedelijking in de hand werkt. Zijn werk mobiliseert een Zwarte esthetiek door middel van tekst, film en aandacht voor beweging en auditieve sensatie. Adeyemo is momenteel als fellow verbonden aan Het Nieuwe Instituut.
Ramon Amaro
Filosoof en onderzoeker
Ramon Amaro presenteert duisternis als een nabeeld, oftewel een beeld dat na de oorspronkelijke stimulus in je oog blijft terugkomen.
Hoewel meestal als optische illusies beschouwd, suggereren nabeelden dat wat we in het heden zien niet de actuele realiteit is, maar fragmenten uit het verleden die zich een weg naar onze huidige blik op de werkelijkheid hebben gebaand, als misleidende en onjuiste voorstellingen. Amaro relateert dat ook aan blackness.
Ramon Amaro is lector aan het Department of Visual Cultures van Goldsmiths, University of London en onderzoeker op het gebied van machine learning, filosofie van wiskunde, zwarte ontologie en filosofie. Amaro promoveerde in filosofie aan Goldsmiths, University of London, behaalde een Master in Sociological Research aan de University of Essex en een Bachelor in Mechanical Engineering aan de Universiteit van Michigan, Ann Arbor. Hij was eerder verbonden als fellow aan Het Nieuwe Instituut en gastdocent aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (KABK). Ramon is een van de deelnemers aan_ I See That I See What You Don't See_.
Andrei Bocin-Dumitriu
Geoloog met achtergrond in Earth Sciences, Geosciences en Environmental Geology
Andrei Bocin-Dumitriu toont aan de hand van satellietbeelden dat wat verborgen blijft voor onze ogen niet alleen met ons vermogen om te kijken te maken heeft, maar ook met politieke keuzes en culturele vooroordelen.
Sinds hij in 2010 naar Nederland kwam werkt Andrei Bocin-Dumitriu vanuit wetenschap aan globale en regionale geologische beleidsvraagstukken. In 2018 trad hij toe tot Space4Good, een start-up die ruimtevaarttechnologie benut om bij te dragen aan sociale opgaven en omgeving.
Marjolijn Dijkman
Kunstenaar
Kunstenaar Marjolijn Dijkman vertelt aan de hand van de film Reclaiming Vision (i.s.m. Toril Johannessen) over een bestaande realiteit die voor mensenogen onzichtbaar is en daarmee dus 'niet bestaat': een wereld van microben, zonder welke de aarde onbewoonbaar zijn.
De werken van Marjolijn Dijkman kunnen worden gezien als een vorm van science fiction; deels gebaseerd op feiten en onderzoek, maar vaak binnen het gebied van fictie, abstractie en speculatie gebracht. Variërend van fotografische archieven en films tot landschapsinterventies en sculpturale werken, beweegt haar praktijk zich langs futurologie, museologie, antropologie, kosmologie en ecologie.
Bert van der Horst
Professor Chronobiology & Health, Department of Molecular Genetics, Erasmus MC.
Bert van der Horst gaat in op zijn onderzoek naar de ernstige gevolgen van artificieel licht en nachtwerk op ons metabolisme, gedrag en fysieke welzijn.
Door de nieuwste technologie toe te passen probeert Bert van der Horst fundamentele kennis te verkrijgen over de biologisch/medische impact van ons 24 uurs ritme op ons gedrag, fysieke gestel en metabolisme. Dit dag-nacht ritme wordt dagelijks afgesteld op het licht, wat betekent dat veelvuldige blootstelling aan kunstlicht onze lichaamsklok danig in de war brengt met alle gevolgen van dien.
Momtaza Mehri
Dichter, essayist en meme-activist
Momtaza Mehri is medewinnaar van de Brunel International African Poetry Prize 2018. Haar werk is meermaals gepubliceerd in bloemlezingen en media/festivals als Granta, Artforum, Poetry International, Vogue en Real Life Mag. Ze is de Young People's Laureate voor Londen en columniste in residentie bij het San Francisco Museum of Modern Art's Open Space. Haar chapbook Sugah Lump Prayer verscheen in 2017.
Melvin Moti
Kunstenaar
Melvin Moti vertelt een kort verhaal over 'het gevangene effect': het ontnemen van iemands mogelijkheid om te zien.
Melvin Moti heeft verschillende films geproduceerd, kunstenaarsboeken, objecten en tekeningen, die te zien waren op internationale tentoonstellingen zoals de 55ste Biënnale van Venetië en de Yokohama Triënnale in 2014. Hij is deelnemer aan I See That I See What You Don't See.
Paolo Patelli
Spatial practitioner en onderzoeker
Paolo Patelli weeft een geheel van verschillende, meervoudige, visuele etnografieën en drie plekken in Nederland waarin leven en dood verbonden zijn met multispecies formaties, bodem en landschapsvormen.
Paolo Patelli beweegt zich tussen ruimtelijk ontwerp, artistiek en academisch onderzoek en onderwijs, en houdt zich kritisch bezig met de materialiteiten, scènes en sferen op het snijvlak van ruimte en technologie, natuur en maatschappij. Patelli is momenteel als research fellow verbonden aan Het Nieuwe Instituut.
Helga Schmid
Kunstenaar, ontwerper, onderzoeker
Wat gebeurt er als onze activiteiten en gedragingen worden geleid door cycli van licht en duisternis in plaats van kloktijd? Kunstenaar en ontwerper Helga Schmid onderzoekt de mogelijkheid van atemporaliteit: een nieuw tijdsysteem en nieuwe manieren van leven gebaseerd op licht en duisternis.
Helga Schmid opent in haar werk een nieuwe wereld van tijdelijkheid (levende tijd) op het snijvlak van design, sociologie en chronobiologie. Ze is de oprichter van Uchronia, een platform voor kritisch en fantasierijk denken over onze hedendaagse tijdcrisis, dat de huidige percepties uitdaagt en alternatieve manieren van in de tijd zijn biedt. Helga is resident aan het Somerset House en Senior Tutor aan het Royal College of Art in Londen.
Claudia Rot
Ontwerper en liefhebber van stedelijke ecologie
Claudia Rot gaat tijdens het symposium nader in op het feit dat er in de Nederlandse taal geen goede term is voor environmental justice.
De notie van duurzaamheid in Nederland beperkt zich veelal tot het vinden van technocratische oplossingen, zonder rekening te houden met de intersectionaliteit van milieuproblemen en het maatschappelijke aspect van duurzaamheid.
Vanwege haar interdisciplinaire opleiding in klimaat- en milieuwetenschappen en stedenbouw hecht Claudia Rot veel waarde aan het gebruik van intersectorale systeembenaderingen om complexe problemen aan te pakken. Ze gebruikt cartografie, grafisch ontwerp, linguïstiek en sociale wetenschap als instrumenten om environmental justice te bevorderen. Rot is momenteel als research fellow verbonden aan Het Nieuwe Instituut.
Dirk Sijmons
Landschapsarchitect
Dirk Sijmons presenteert vier mogelijke filosofische benaderingen van het anthropoceen die ontwerpers kunnen benutten bij het vormgeven aan toekomstige landschappen.
Dirk Sijmons (1949) is één van de drie oprichters van H+N+S Landschapsarchitecten in 1990. Klimaatadaptatie, energietransitie, de invloed van de mens op het ontwerp van onze landschappen zijn terugkerende thema's in zijn werk en boeken. Sijmons werkte aan tal van landschapsprojecten, zoals het Nationaal Militair Museum in Soesterberg, Ruimte voor de Rivier en de tweede Maasvlakte. Sijmons werd benoemd tot eerste Rijkslandschapsarchitect van Nederland (2004-2008). Hij bekleedde de leerstoel Milieuvormgeving (2008-2011) en die van Landschapsarchitectuur (2011-2015) bij TU-Delft. Hij was curator van het IABR--2014 thema Urban by Nature.
Leanne Wijnsma
Ontwerper
Zonder microben zou de aarde onbewoonbaar zijn. Ontwerper Leanne Wijnsma simuleert deze onzichtbare werkelijkheid door het effect van microben op onze emoties te onderzoeken aan de hand van specifieke geuren.
In dialoog met onderzoeker Agnieszka Wołodźko en zuurdesembakker Eline Ex zal ze deze praktijk belichten.
Leanne Wijnsma gebruikt instinct als ontwerp, waarbij ze de relatie tussen vrijheid en technologie onderzoekt. Het immersieve karakter van haar werk richt zich op het menselijk bewustzijn en de impact van nieuwe technologieën op individueel en collectief gedrag. Leanne is een van de deelnemers aan I See That I See What You Don't See.
Zwart Licht
Hiphopformatie