Testing İstanbul's WatersTesting İstanbul's Waters

In 2020 begonnen Wong en Krier aan hun editie van de Reizende Academie onder de noemer 'In Search of the Pluriverse'. Het boek _Designs for the Pluriverse. Radical Interdependence, Autonomy, and the Making of Worlds_ van de Colombiaanse antropoloog Arturo Escobar fungeert als inspirerende onderlegger. Het pluriversum kun je zien als een versie van onze wereld, waarin er ruimte is voor een bonte verzameling van verschillende werelden. Een wereld waarin geen sprake is van een dominant perspectief. Wong en Krier gaan aan de randen van Europa op zoek naar sporen van dit pluriversum. Ze doen verslag van deze zoektocht in een reeks podcasts.

Na een inspirerende reeks Warming Up gesprekken met kunstenaars, ontwerpers en wetenschappers, was de eerste bestemming İstanbul. Samen met denkers en makers uit Turkije en Nederland onderzoeken Wong en Krier de beschikbaarheid en distributie van drinkwater in megastad İstanbul. Water als eerste levensbehoefte, als politiek, als metafoor. Wie lest wiens dorst eigenlijk? Alle gesprekken (in het Engels) zijn te vinden in het web magazine en via @insearchofthepluriverse op Instagram. Dit account kun je zien als een compact radiogidsje.

De Reizende Academie verkent op verschillende plekken in en aan de randen van Europa, met lokale en in Nederland gevestigde denkers en makers, hoe formele en informele manieren van weten elkaar kunnen versterken bij het werken aan maatschappelijke en ruimtelijke vraagstukken. De ambassades in de betreffende landen zijn hierin belangrijke partners.

De in Istanbul gevestigde Nur Horsanalı maakt deel uit van de Young Curators Group die betrokken is bij de vijfde designbiënnale van Istanbul. Horsanali studeerde industrieel productontwerp aan de Bilgi-universiteit in Istanbul. Ze voltooide haar masterstudie aan de universiteit van Aalto, waar ze product- en ruimtelijk ontwerp studeerde, en werkte als assistent-curator mee aan het Finse paviljoen dat onderdeel uitmaakte van de XXII Triennale di Milano. Ze richt zich vooral op onderzoek naar materiële cultuur en lokale ontwerpen en ambachten, bijvoorbeeld via praktijkprojecten zoals het Halletmek-project. Hiervoor documenteerde Horsalani in een boek en een video 70 objecten die blijk gaven van een inventief gebruik van afvalmaterialen en ongebruikte voorwerpen, manieren om gemeentelijke regels en verboden te omzeilen en nieuwe interfaces voor de openbare ruimten van Istanbul.

Li An Phoa initieerde het project Drinkable Rivers nadat ze erachter kwam dat het water van een Canadese rivier (de Rupert) dat ze in 2005 nog kon drinken een paar jaar later niet langer drinkbaar was - het delicate evenwicht van het ecosysteem was vernietigd. Als 'stroomgebiedmobilisator' en 'ecokunstenaar' organiseert ze pedagogische wandelingen om mensen te mobiliseren die voor rivieren willen zorgen. In de afgelopen tien jaar heeft ze meer dan 15.000 kilometer gelopen op vijf continenten. In 2018 liep ze 1.061 kilometer in 60 dagen, van de oorsprong van de Maas in Frankrijk tot aan de Noordzee, om drinkbare rivieren te promoten. Ze wist 500 kinderen bij het monitoren van de waterkwaliteit te betrekken. Momenteel is ze bezig met het opzetten van een netwerk genaamd Mayors for a Drinkable Meuse. Li An Phoa is afgestudeerd in de systeemecologie, bedrijfskunde en filosofie. Als systeemdenker en -doener verbindt ze mensen, disciplines en bedrijfstakken.

De in Istanboel gevestigde stedenbouwkundige, onderzoeker en docent Yaşar Adnan Adanali was medeoprichter van het Mekanda Adalet Derneği (Centrum voor Ruimtelijke Rechtvaardigheid, MAD) in Istanboel. Tot de doelstellingen van het centrum behoren het bevorderen van eerlijker, democratischer en milieubewuster stedelijke en landelijke ruimten; het produceren van interdisciplinair werk en het verzamelen, vermeerderen en delen van innovatieve, degelijke, openbare kennis. Het centrum brengt transnationale kennis en interdisciplinaire expertise naar lokale gemeenschappen om die te helpen bij het (re)produceren van hoopvolle ruimtes en praktijken.

Eva Pfannes en Sylvain Hartenberg richtten in 2003 de interdisciplinaire ontwerppraktijk OOZE op. OOZE is gevestigd in Rotterdam en werkt overal ter wereld voor overheden, projectontwikkelaars, culturele instellingen en particuliere opdrachtgevers. OOZE werkt op verschillende schaalniveaus, van tijdelijke kunstwerken tot regionale strategieën, en combineert een diepgaand begrip van natuurlijke, ecologische processen met technologische expertise en diepgaande inzichten in het sociaal-culturele gedrag van gebruikers van de gebouwde omgeving. De cyclische gesloten kringlopen die in de natuur te vinden zijn vormen de basis voor elke interventie en integreren de menselijke schaal in een allesomvattende visie. Elk project, of het nu een kunstinstallatie, gebouw, openbare ruimte of ruimtelijke strategie is, heeft als doel ervaring te creëren en aan te zetten tot verandering.

Jay Jordan en Isa Frémeaux zijn medeoprichters van het Laboratory of Insurrectionary Imagination (Lab of ii). Dit lab brengt kunstenaars en activisten bij elkaar om instrumenten en daden van ongehoorzaamheid en verzet te ontwerpen. Omdat Jordan ongelukkig was met de gang van zaken in de wereld van de performance en kunst en Fremeux met die in de wereld van het institutionele onderwijs, creëerden ze samen hun eigen praktijk en aanpak, waarin er tegenover een 'nee' altijd een 'ja' staat, net als in de Zapatista-beweging. Jordan en Frémeaux wonen sinds 2015 in een zad (zone à défendre) in Notre-Dame-des-Landes, in de buurt van Nantes. Dit 4.000 hectare grote gebied evolueerde de afgelopen 50 jaar van een zone die voor een vliegveld bestemd was tot een prachtig woonexperiment. Het is een plek waar de kloven tussen kunst, politiek en het dagelijkse leven worden overbrugd.

Camila Marambio is de oprichtster en leider van Ensayos, een nomadisch interdisciplinair onderzoeksprogramma dat al een decennium lang bezig is collectief de eco-politiek van het hoofdeiland Karokynka van de Tierra del Fuego-archipel te ontrafelen. Daarnaast identificeert en speelt Camila de rollen van privédetective, ecoseksueel, permacultuurliefhebber, flautón chino-speler en danseres. Haar thuisbasis is Papudo, een kustplaats twee uur ten noorden van Santiago de Chile.