Architectuurdialoog Nederland Vlaanderen I, Grenzeloos MaatwerkArchitectuurdialoog Nederland Vlaanderen I, Grenzeloos Maatwerk

Terwijl de Nederlandse architectuur met Superdutch internationaal in de belangstelling stond, werd het beeld van de Vlaamse architectuur lange tijd vooral getypeerd als 'lelijk' en 'rommelig'. De laatste jaren voert echter een ander, meer poëtisch beeld de boventoon in Vlaanderen en is er een groep Nederlandse architecten die affiniteit toont met deze stijl en werkwijze. Zij delen een bijzondere aandacht voor compositie, ritme en materialiteit hetgeen hun werk een afgewogen kwaliteit verleent. Op deze avond onderzoeken we deze toenadering die verrassend is gezien de culturele, ruimtelijke en architectuurhistorische verschillen.

Deze dialoog tussen Nederland en Vlaanderen is de eerste in een internationale reeks georganiseerd door Het Nieuwe Instituut. Elk gesprek stelt een thema centraal:

• 'Grenzeloos Maatwerk' (27 oktober Rotterdam)
• 'Radicaliteit & Poëzie' (9 november Frankfurt)
• 'Compositie & Materiaal' (24 november Antwerpen)
• 'Aanleiding & Plek' (8 december Frankfurt)

Aanleiding vormt de tentoonstelling Maatwerk - Massarbeit in het Deutsches Architekturmuseum (8 oktober - 12 februari 2017). Het Nieuwe Instituut ondersteunt deze tentoonstelling met bruiklenen uit het Rijksarchief voor Nederlandse Architectuur en Stedenbouw.

De reeks dialogen wordt geïnitieerd en mogelijk gemaakt door het Agentschap voor Architectuur, Design en Digitale Cultuur van Het Nieuwe Instituut in samenwerking met het Vlaams Architectuurinstituut. De selectie van bureaus is mede tot stand gekomen door de inspanningen van Jantje Engels en Marius Grootveld, als curatoren ook verantwoordelijk voor een deel van de tentoonstelling Maatwerk.

Floris Cornelisse studeerde architectuur aan de Technische Universiteit in Delft en richtte samen met Ninke Happel en Paul Verhoeven in 2007 het architectenbureau Happel Cornelisse Verhoeven op. Het werkveld van het bureau heeft zich van meet af aan georiënteerd op Nederland en België waar gewerkt wordt aan uiteenlopende gebouwen, herbestemmingen en publieke interieurs. Sinds 2010 is Floris verbonden aan de vakgroep 'Interiors, Buildings, Cities' van de TU Delft en geeft met regelmaat lezingen en gastkritieken in binnen- en buitenland.

Koen van Velsen heeft met zijn bureau een rijk en gevarieerd oeuvre opgebouwd: van cultuur tot woningbouw, van zorg tot educatie en van infrastructuur tot kantoren. Ondanks de verscheidenheid kennen de projecten veel overeenkomsten, zoals de aandacht voor de inpassing van het gebouw in de omgeving, samenhang, beleving, ruimtelijke kwaliteit en materialisatie en detail. Koen van Velsen ontving onder meer de Mart Stam Prijs, de Rietveldprijs en de BNA kubus, de oeuvreprijs van de Bond van Nederlandse Architecten. Tussen 2009 en 2015 bekleedde Koen van Velsen namens NS en ProRail de functie van Spoorbouwmeester.

Floris De Bruyn studeerde in 2005 af aan de master architectuur van het Hoger Instituut Sint Lucas Gent. Samen met Philippe De Berlangeer en Frederick Verschueren richtte hij in 2008 GAFPA op. Het Gentse architectenbureau staat bekend om zijn pragmatische aanpak, waarbij de bestaande context telkens wordt ontmanteld en herwerkt tot een nieuwe werkelijkheid. GAFPA is actief op verschillende schaalniveaus en werkte samen met schrijvers, kunstenaars en andere architectenbureaus. Sinds 2008 is Floris De Bruyn Lector aan de Hogeschool Sint Lucas Gent, waar hij de architectuurstudio 'Primary Structure' leidt in de master advanced architectural design, en treedt hij frequent op als jurylid of mentor.

Freek Dendooven studeerde in 2010 cum laude af aan de architectuuropleiding van het Sint-Lucas in Gent. Na gewerkt te hebben voor Sum in Brussel en NU architectuuratelier in Gent richtte hij In 2014 samen met Gijs De Cock en Jon D'haenens Raamwerk op. Het bureau staat voor een logische en bouwbare architectuur die tracht trends en stijlen te overstijgen. Als ontwerpers proberen zij de geschiedenis en traditie van het architectuurlandschap te integreren in een persoonlijk verhaal, zonder historiserend te zijn. Op deze manier wordt getracht een duurzame architectuur te verkrijgen die het hedendaagse overstijgt.