Nieuwe Instituut
Nieuwe Instituut

Huis Sonneveld

Architectuur als theater

De Cubaanse architecten Anadis Gonzalez en Fernando Martirena ontvingen in de jaargang 2021/2022 met zijn tweeën het jaarlijkse onderzoeksfellowship van Tilting Axis en Het Nieuwe Instituut. Het duo, dat in 2016 samen het in Havanna gevestigde bureau Infraestudio oprichtte, presenteert een aantal fictieve projecten die zij gedurende hun fellowship hebben ontwikkeld. In deze casussen stellen ze de relatie aan de kaak tussen architectuur, ontwerp en actuele problematiek rond thema's als politieke transparantie, de boycot van ecologie, censuur, surveillance en strafmaatregelen. Ze gaan over de vraagstukken in gesprek met gastsprekers Neyran Turan en Jonas Staal. Federica Notari begeleidt het gesprek.

14 april 2022 19:30 - 21:00

Architectuur als theater

Gonzalez en Martirena gebruiken het fellowship om geïnspireerd door Antonin Artauds manifest over zijn Théâtre de la cruauté [het theater van de wreedheid] meer kennis te verzamelen over uitingsvormen van wat zij typeren als de 'architectuur van de wreedheid' en om voorbeelden te vinden van bouwkunst die zich daar juist tegen verzet. Zij richtten zich op het ontwikkelen en onderzoeken van relaties tussen architectuur, politiek en theater. Waar kruizen deze praktijken zich en wat gebeurt er wanneer we denken aan architectuur als een theater? Wat voor impact kan het hebben om bepaalde politieke contexten te ondermijnen? Kan architectuur een effectieve politieke macht hebben, tegelijk met haar functionele?

De lezing van Jonas Staal is wegens technische problemen niet in de opname terug te zien. Voor geïnteresseerden verwijzen we graag naar twee research documenten van Staal:

Zonder titel (The Universal Art Museum of Cuba en het 5 Star Hotel Manzana Kempinski) van Infraestudio, 2020.

Fernando Martirena

Fernando Martinera (1992) woont en werkt momenteel in Havanna. Hij is afgestudeerd aan de Technische Universiteit van Havanna, waar hij later zelf college gaf in architectuurtheorie en -kritiek. Martirena is mede-oprichter van het kunst- en architectenbureau Infraestudio, dat hij samen met Anadis González begon. Infraestudio bedrijft een transdisciplinaire praktijk, waarin ruimte, politiek, het minimum en fictie centraalstaan. Naast bouwkundige projecten ontwikkelt Martirena boeken, collages, installaties, stadsonderzoeken en redactionele projecten. In zijn werk probeert hij de poëtische kant van zogeheten minor architecture te laten zien, een 'kleine' architectuur die eerder op ideeën dan vormen gericht is. Op dit moment worden er vijf gebouwen van het bureau uitgevoerd, waaronder het Line 508 Contemporary Art Center. Er was werk van Infraestudio te zien in tentoonstellingen in het kader van de twee meest recente edities van de Biënnale van Havanna, in de Ludwigstichting van Cuba, de Gorría Gallery Workshop en de Cuban Art Factory.

Martinera treedt ook op als coördinator van onderzoeksgroep Grupo de Estudios Cubanos de Arquitectura. In zijn hoedanigheid van hoofdrolspeler in de hedendaagse Cubaanse architectuur heeft hij de lokale sociale en politieke omstandigheden van het vak uitvoerig bestudeerd. Hij heeft erover gepubliceerd in Arquine, Rialta Magazine en No Country Magazine. Met zijn samenstelling van twee groepstentoonstellingen van installaties, performances en digitale kunst heeft Martinera eerder laten zien hoe hij tegenover een Cubaanse 'nationale architectuur' staat. Hij is een van de meest prominente pleitbezorgers van de campagne voor de legalisering van een onafhankelijke Cubaanse architectuur, die tot op heden nog onwettig is.

Anadis González

Anadis González (Matanzas 1994) is medeoprichter van de kunst- en architectuurstudio Infraestudio Inframince Editions. Ze studeerde tot 2013 Muziek aan de Professional School of Arts of Matanzas en studeerde in 2018 af in Architectuur en Stedenbouw aan de Technische Universiteit van Havana.

Ze is geïnteresseerd in ruimte, politiek en fictie. Naast architectuurprojecten heeft ze boeken, kunstwerken en curatoriële projecten gemaakt en stedelijk onderzoek gedaan. In haar werk zoekt ze naar het illustreren van de poëzie van een verhalende en kleine architectuur vanuit een transdisciplinaire praktijk gevestigd in Havana.

Ze heeft deelgenomen aan de laatste twee kunstbiënnales van Havana en in 2019 maakte ze met Infraestudio haar eerste solotentoonstelling in The Ludwig Foundation of Cuba, Everything I Say is Only What You Hear. In 2019 werkte ze als lid van het bestuur van de tentoonstelling in GECA (Group of Cuban Architecture Studios) waar ze samen met partner Fernando Martirena de tentoonstelling How does the pressure takes you?, a critical overview of Cuban architects cureerde. In hetzelfde jaar stelde ze Postales a Margot samen in de Factory of Cuban Art, over de rol van Cubaanse vrouwelijke architecten uit het verleden en het heden. Ze werkt en woont momenteel in Havana.

Neyran Turan

Architect en onderzoeker Neyran Turan is medeoprichter en partner bij architectenbureau NEMESTUDIO en werkt als universitair docent Bouwkunde aan de University of California-Berkeley. NEMESTUDIO heeft de afgelopen jaren verschillende prijzen toegekend gekregen, onder meer vanwege opvallende prestaties in het kritisch toepassen van de disciplines architectuur en environmental design. Het werk van het bureau loopt uiteen van installaties tot hele landschappen en is op verschillende plekken uitgevoerd, gepubliceerd en tentoongesteld. Turan houdt zich in haar werkpraktijk onder meer bezig met een alternatieve (steden)bouwkundige verbeelding van ruimte en omgeving en de mogelijkheden om daarmee de esthetische en politieke koers van de ontwerpdisciplines te verleggen.

Jonas Staal

Beeldend kunstenaar Jonas Staal houdt zich in zijn werk bezig met de verhouding tussen kunst, propaganda en democratie. In 2012 richtte hij de artistiek-politieke organisatie New World Summit op. Vanaf 2018 leidt hij samen met Florian Malzacher het trainingskamp Training for the Future en sinds 2020 werkt hij met mensenrechtenadvocaat Jan Fermon aan de collectieve vorderingszaak Collectivize Facebook. In samenwerking met Schrijver en jurist Radha D'Souza stichtte hij in 2021 het Court for Intergenerational Climate Crimes en met laure Prouvost leidt hij de Obscure Union. Recente tentoonstellingsprojecten zijn onder meer Art of the Stateless State (Moderna Galerija, Ljubljana, 2015), After Europe (State of Concept, Athene, 2016), The Scottish-European Parliament (CCA, Glasgow, 2018) en Museum as Parliament (samen met het Democratisch Zelfbestuur van Rojava, Van Abbemuseum, Eindhoven, 2018-heden. Staals projecten zijn getoond op locaties als het Stedelijk Museum in Amsterdam, M_HKA in Antwerp,en Moderna Museet in Stockholm en het Nam June Paik Art Center in Seoul en op de 7de Berlin Biennale, 31ste São Paulo Biennale en de 12de Taipei Biennale. Zijn recentste boek is Propaganda Art in the 21st Century (The MIT Press, 2019) een herbewerking van het promotieonderzoek dat hij afrondde in het kader van het programma PhDArts aan de Universiteit Leiden.

Nieuwsbrief

Ontvang als eerste uitnodigingen voor onze events en blijf op de hoogte van komende tentoonstellingen.