OntwerpplatformOntwerpplatform

Olivier Goethals ontwierp de installatie voor I See That I See What You Dont't See, de bijdrage van Het Nieuwe Instituut aan de Triënnale van Milaan in 2019.

De Nederlandse bijdrage aan de XXII Triennale di Milano, samengesteld door Het Nieuwe Instituut, benut de complexe verhouding tussen licht en donker en tussen zien en niet zien als startpunt voor een nader begrip van de tegenstrijdige effecten van die verhouding op mens, aarde en andere organismen. Het project concentreert zich op de alomtegenwoordigheid van het rationele landschap dat zich tegelijkertijd ook betrekkelijk onzichtbaar weet te maken.

Voor het ontwerp van de tentoonstelling I See That I See What You Don't See werkte Olivier Goethals nauw samen met grafisch vormgever Rudy Guedj. 'We vormden elkaars klankbord in een dynamisch proces waarin tot op het laatst veranderingen plaatsvonden.' De tentoonstelling kreeg de vorm van een negentiende-eeuws panorama. Deze cirkelvormige opstelling van een geschilderde, historische gebeurtenis, kreeg een hedendaagse vertaling. De wanden van dit panorama zijn bekleed met verticale stroken dik zwart plastic. Op een aantal punten kan het publiek de stroken opzij duwen om de installatie binnen te treden. De stroken sluiten zich vervolgens weer, waarna de bezoeker zich in een donkere ruimte bevindt. 'Het duister wordt zo een fysieke ervaring,' legt Goethals uit. Het enige licht komt van de projecties en van een aantal tv-schermen die zich in de ruimte bevinden. Buiten het panorama is de presentatie helder verlicht. In de pockets van de ruw houten constructie staan de kunstwerken, in een grote variatie aan vormen, opgesteld. Binnen kan de bezoeker deze werken bekijken door uitgespaarde vensters in de wand van het panorama.

Goethals is zowel architect als kunstenaar. 'Voor mij is daar geen groot verschil tussen. Ik probeer altijd dingen te maken die autonoom zijn, die op zichzelf zeggingskracht hebben. Een ruimtelijk ontwerp kan zelfstandig functioneren als sculptuur, en tegelijkertijd context geven aan een presentatie. Het articuleert de bestaande architectuur en biedt een podium aan de tentoongestelde werken.' 'Ik denk veel na over de betekenis van ruimte,' gaat hij verder. 'Bijvoorbeeld over de relatie tussen ruimte en bewustzijn, ook in metafysische zin. De kwaliteit van een ruimte heeft invloed op de beleving van de mensen die zich erin bevinden. Ik ben ervan overtuigd dat de verzuring van de maatschappij die we nu zien, deels het gevolg is van de verwaarlozing van de publieke ruimte en de manier waarop deze wordt overgeleverd aan commercie.' Het ontwerpen ervaart hij als een grote evenwichtsoefening tussen alle vereisten en zijn eigen vertaling daarvan. 'Ik blijf schakelen tot ik tevreden ben, kwaliteit hangt samen met een maximale aandacht tijdens een ontwerpproces. In het geval van deze installatie gaat dat over de manier waarop je die ramen uitsnijdt en hoe je de mensen door de ruimte leidt, dat zijn de dingen die ik als ontwerper kan sturen. Ik kan een enorm plezier beleven aan dat spel.'

Olivier Goethals (1980, woont en werkt in Gent) studeerde architectuur en stedenbouw. Hij maakt zowel architecturale ingrepen als artistiek werk dat breed de verbanden onderzoekt tussen ruimte en bewustzijn. Goethals realiseerde ruimtelijke interventies en installaties voor plekken als Z33 Hasselt, CIAP Hasselt, Extra City Antwerpen, Palais de Tokyo Parijs, Be-Part Waregem, NUCLEO Gent en LUCA Gent. Hij werkte acht jaar als freelance projectarchitect bij De Vylder Vinck Taillieu en doceert sinds 2010 aan de KULeuven afdeling Architectuur. Hij was gastdocent bij o.a. RUGent faculteit Architectuur, LUCA Gent experimenteel atelier & ETH Zurich faculteit architectuur. Hij is verantwoordelijk voor het ontwerp en de uitvoering van ruimtelijke interventies voor kunstcollectief 019.

website olivier goethals