Ontwerpplatform
Christine Alberts
Christine Alberts was verantwoordelijk voor de grafische identiteit van de tentoonstelling en publicatie Habitat (2018) en de Jaarverslagen 2018 en 2019 van Het Nieuwe Instituut.
Habitat
De kern van de tentoonstelling Habitat. Expanding Architecture bestond uit de reproductie van de panelen die de CIAM-leden in 1956 in Dubrovnik aan elkaar presenteerden, vertelt Christine Alberts. 'Daarnaast was er archiefmateriaal uit de Rijkscollectie voor Nederlandse Architectuur en Stedenbouw te zien. De tentoonstellingsdrager was gebaseerd op een grid, dat van heel fijn-, naar grofmazig ging. Ik heb dat idee grafisch voortgezet in het ontwerp van de panelen en de onderschriften. Formele en materiële aspecten van het archiveren vormden het uitgangspunt voor de presentatie van de zaalteksten. De bijschriften werden bijvoorbeeld geprint op karton dat lijkt op het karton van archiefdozen: de Nederlandse tekst op de witte kant, de Engelse op de grijze kant.'
In het boek Habitat. Ecology Thinking in Architecture wordt het uiteenlopende archiefmateriaal dat in de tentoonstelling werd getoond, vergezeld door essays van verschillende auteurs. 'Ik heb voor het boek uiteindelijk gekozen voor de klassieke typologie van het kunstboek, met veel ruimte voor beeld en een terughoudende vormentaal en typografie. De ontwerpingrepen zijn tot het absolute minimum teruggebracht. Je zou bijna zeggen dat er geen ontwerper aan te pas is gekomen, maar het is juist heel geconcentreerd en precies vormgegeven.' Die concentratie tekent de ontwerpaanpak van Alberts. 'Wat mijn ontwerpen met elkaar gemeen hebben is, denk ik, de typografische aanpak, de aandacht die ik leg in de details en, waar mogelijk, materialiteit. Ik vind het daarbij interessant om scherp op de inhoud te kunnen ontwerpen. Het liefst werk ik daarom in nauw overleg met de samenstellers van een tentoonstelling of publicatie. Het ontwerpproces krijgt vorm in een wisselwerking, in een gesprek. Uiteindelijk is elke samenwerking een nieuw avontuur dat zijn eigen dynamiek en uitkomst kent.'
De tentoonstelling _Habitat. Expanding Architecture_ belicht het tiende CIAM-congres van 1956 in Dubrovnik. Daar stond het begrip 'habitat' centraal: een bredere opvatting van architectuur via een nieuwe ecologische benadering, die architectuur niet als een autonome discipline zag, maar als onderdeel van een groter, dynamisch geheel. Met werk van invloedrijke Team 10-architecten als Jaap Bakema, Aldo van Eyck en Alison en Peter Smithson, maar ook James Stirling, Piero Bottoni, de Finse groep PTAH en de Portugese CIAM Porto-groep. De publicatie Habitat. Ecology Thinking in Architecture bevat bijdragen van Frits Palmboom, Erik Rietveld, Hadas Steiner, Georg Vrachliotis en Leonardo Zuccaro Marchi en is rijkelijk geïllustreerd met het werk van gerenommeerde architecten Aldo van Eyck, Alison en Peter Smithson, Van den Broek & Bakema en vele anderen.
Jaarverslagen
Het jaarverslag van Het Nieuwe Instituut is een publicatie die wordt vormgegeven in de huisstijl van het instituut. Die huisstijl is heel eenvoudig en terughoudend opgezet, en vooral bedoeld als kader waarbinnen steeds andere ontwerpers worden uitgenodigd om ontwerpen te maken voor de verschillende programmaonderdelen. Een veelheid aan verschillende ontwerpers bepaalt samen de identiteit van het instituut. De institutionele huisstijl wordt overwegend in zwartwit gedrukt, met af en toe een steunkleur groen in verschillende tinten en gradaties.
'Op zoek naar een manier om het jaarverslag meer allure te geven, heb ik samen met drukkerij robstolk binnen de mogelijkheden van het digitale printen - vereist gezien de geringe oplage van zestig stuks - gekeken naar het meest aantrekkelijke resultaat. De tekst op de omslag van het jaarverslag is uiteindelijk in wit geprint op zwart karton. In het voorwoord van de 2018 editie werd ingegaan op het vijfjarige bestaan van Het Nieuwe Instituut. Er werd in beschreven hoe het instituut na vijf jaar zijn vorm gevonden heeft. Het was een zelfbewust statement, voor mij een aanleiding om het op de cover te zetten. Verder hebben we de laatste twee jaar met veel beeld gewerkt, om de dynamiek van het programma van Het Nieuwe Instituut, dat zeer uitgebreid is en vele vormen kent, zichtbaar te maken.'