Under the Same Sun :: A Collective Blueprint
Het project 'Under The Same Sun' onderzoekt hoe zonlicht in ruimte en tijd kan worden gevangen. Deelnemers worden uitgenodigd om een lichtopname van het gebouw van Het Nieuwe Instituut te maken, als een blauwdruk op ware grootte (schaal 1:1). In drie gezamenlijke opnamesessies wordt de relatie tussen licht, tijd en gebouw onderzocht. In Neuhaus komt een open werkruimte, waar blauwdrukken worden voorbereid, vastgelegd en tentoongesteld.
22 juni 2019 11:00 - 16:00
Terwijl de aarde rond de zon beweegt, zorgt de optelsom van veranderende lichtomstandigheden ervoor dat een plek steeds anders ervaren wordt: 'Under The Same Sun'. Om dit effect vast te leggen, wordt het lichtgevoelige proces van de cyanotypie gebruikt, dat door vroege wetenschappers werd ingezet om zonlicht mee vast te leggen en dat bekend is komen te staan als 'de eerste blauwdruk' in de architectuur. In het project Under The Same Sun wordt deze reproductiemethode gebruikt om de relatie tussen licht en ruimte zichtbaar te maken. Het gebouw van Het Nieuwe Instituut verandert in een analoog belichtingsapparaat. Het resultaat is een serie abstracte fotogrammen op ware grootte, ontwikkeld door licht dat over de architectuur reist, beïnvloed door nabijgelegen gebouwen, objecten, ramen en schaduwen.
Carolin Lange
Carolin Lange werkt op het gebied van annotatie en experimentele fotografie. Met haar procesmatige en -georiënteerde werk onderzoekt ze methoden en media om de lokale eigenschappen van licht zichtbaar te maken. Door samen te werken met wetenschappers bestudeert ze de intersubjectieve omstandigheden van waaruit we situatie-specifiek reageren op de verschijnselen die zichtbaar worden dankzij de media die we daarvoor gebruiken.
Dico Kruijsse
Het werk van Dico Kruijsse kan worden gezien als een zoektocht naar de verborgen eigenschappen van objecten, materiaal en dagelijkse gebeurtenissen. Hij verspreidt zijn wereldbeschouwing via verschillende media. . In een samenleving waarin we dagelijkse enorme hoeveelheden beelden moeten verwerken, lijkt het misschien nieuw of onwennig om geconfronteerd te worden met kunstwerken die geen directe visuele betekenis lijken te hebben. Kruijsse maakt in zijn werk gebruik van materiaal waar de meeste mensen geen (esthetische) waarde aan toekennen, zoals bananenschillen, gratis verfmonsters of gipsplaat.