Collective Bodies Moving in Affect Space: Are We Data?Collective Bodies Moving in Affect Space: Are We Data?

Elke stap die wij als mensen zetten, hoe lang we ergens blijven zitten of hoeveel tijd we doorbrengen op een overvol plein; al onze bewegingen worden 'data' zodra we ons in de publieke ruimte begeven. Of er nu een algoritme of een mens naar ons kijkt, bewakingscamera's en surveillance zijn vooral ingericht op het verzamelen van individuele gegevens, bijvoorbeeld met behulp van gezichtsherkenning. Wanneer de focus van dit soort systemen verschuift naar collectieve gegevens, worden wij dan vervolgens zélf data?

Met behulp van actuele machinelearning-technieken die gewoonlijk worden ingezet voor de analyse van visuele data, brengen we in kaart hoe wij ons door de openbare ruimte bewegen en wat daar de betekenis van is. Met een centraal in Rotterdam opgehangen camera kijken we naar ons collectieve lichaam in de openbare ruimte terwijl we er live een interactie mee aangaan. Lichaamsbewegingen worden real-time vastgelegd en we ontwikkelen een serie ingrepen waarmee we de kracht en het belang van een collectieve beweging doorbreken, bespelen en beter leren begrijpen. Dit geeft ons inzicht in de stad, het openbare leven en sociaal gedrag.

De workshop wordt georganiseerd in het kader van het onderzoekstraject reDesigning Affect Space (dat een dag eerder ook wordt toegelicht bij Het Nieuwe Instituut ) en als onderdeel van het curriculum van Neuhaus.

Recente massaprotesten op stadspleinen in New York, Istanboel, Caïro en Hongkong leken vaak nauwkeurig georganiseerd te zijn, terwijl er nergens sprake was van één aanwijsbare verzetsleider. De bewegingen manifesteerden zich als ongeleide, haast choreografische bijeenkomsten die bestonden bij de gratie van zowel sociale media als een grote gedrevenheid. Affect Space is een ruimtelijk concept dat gebruikt wordt om zulke interactie tussen grootstedelijke publieke ruimte, alomtegenwoordige media- en communicatietechnologie en collectieve uitingen van menselijke emoties mee te analyseren.

Het onderzoeksmodel van Affect Space beschrijft wat technopolitieke actoren als IT-aanbieders en overheden bijdragen aan de dynamiek tussen technologie en samenleving. Het traject reDesigning Affect Space draait op zijn beurt om de vraag hoe het model zodanig herzien kan worden dat het ruimte biedt aan opener, kritischer en meer poëtische maatschappelijke betrokkenheid bij die wisselwerking. En hoe de ontwerpdisciplines kunnen worden betrokken bij de ontwikkeling van dergelijke alternatieven.

Eric Kluitenberg is als theoreticus, schrijver, curator en docent actief op het snijvlak van cultuur, politiek, media en technologie. Hij is de hoofdredacteur van het online documentatieplatform Tactical Media Files van Tactical Media. Hij is als Research Fellow verbonden geweest aan het Institute of Network Cultures in Amsterdam en doceert momenteel cultuur- en mediatheorie voor het Interactive / Media / Design-programma van de Interfaculteit Kunstwetenschappen van de KABK in Den Haag

Van zijn hand verschenen onder meer The Book of Imaginary Media (2006); _Delusive Spaces: _Essays on Culture, Media and Technology (2008) en themanummers _van __Open! Platform for Art, Culture & the Public Domain, _met name 'Hybrid Space' (2006), '(Im)Mobility' (2011), 'The legacies of Tactical Media' (2011) en 'Techno Ecologies' (2012). Momenteel bereidt hij samen met David Garcia een internationale bloemlezing voor over tactische media die zal worden uitgegeven door MIT Press. Daarnaast houdt hij zich bezig met projecten als de edities drie en vier van het Next 5 Minutes Festival of Tactical Media (1999 / 2003); het net.congestion - International Festival of Streaming Media (2000); Debates & Credits - Media Art in the Public Domain (2002), de conferentiereeks Economies of the Commons (2008-2012); het ElectroSmog - International Festival for Sustainable immobility (2010); FREE!? - A One-Day Journey into the Cultures of Sharing (2013); Tactical Media Connections (2014-2017); het onderzoeksproject Technology / Affect / Space (T / A / S) (2016) en reDesigning Affect Space (2017 - 2019).

JARD is een fysisch-digitaal architectenbureau waar dagelijks gemiddeld 13 uur 23 minuten en 54 seconden in een discontinue tijdruimte zonder onderbreking door officiële vakantieperiodes en met op de context van elk project toegesneden snelheid wordt gewerkt. De architecten Javier Argota en Rodrigo Delso Rodrigo Delso zijn opgeleid aan de Escuela Técnica Superior de Arquitectura de Madrid (en afgestudeerd, respectievelijk, in 2014 en 2012) en werken momenteel als onderzoekers en docenten aan dezelfde universiteit waar ze zijn opgeleid. Aanvullend studeerden zij aan de Goldsmiths University (Londen, 2015), de Carnegie Mellon University (Pittsburg, 2016) en het Illinois Institute of Technology (Chicago, 2008).

Javier Argoto doet onderzoek op het gebied van de datavisualisatie, interactieve media en nieuwe technologieën toegepast op stedenbouw en architectuur binnen de onderzoeksgroep Hypermedia van de Universidad Politécnica de Madrid. Rodrigo Delso, een chronopaat (iemand met een tijdsbesefstoornis), is gespecialiseerd in kritisch theoretisch onderzoek naar de digitale dimensie van de stad. Hij werkt momenteel aan de ontwikkeling van zijn masterscriptie, ChronoPolis, waarmee hij onlangs een prijs heeft gewonnen in de Spaanse nationale Arquímedes-wedstrijd (2014) voor jonge onderzoekers. Argoto en Delso zijn de oprichters van JARD, het innovatiepedagogisch platform 100×10 en het masterprogramma in Architectonische Communicatie (MAca) van de Universidad Politécnica de Madrid.

Het kunstenaarskoppel Esther Polak en Ivar van Bekkum werkt samen onder de naam PolakVanBekkum. Hun werk is vooral gericht op landschap en mobiliteit. Zij zijn geworteld in de geschiedenis van de Nederlandse realistische landschapsarchitectuur, maar omarmen nieuwe technologieën om de persoonlijke beleving van de ruimtes van de hedendaagse stad en het hedendaagse platteland tot uitdrukking te brengen. Hun projecten zijn vaak gebaseerd op samenwerkingen met participanten - of dat nu mensen zijn, objecten, of zelfs de stralen van de zon. Het duo heeft overal ter wereld gewerkt en geëxposeerd, bijvoorbeeld op de Transmediale Berlin; in het Ars Electronica Center Linz; in het ZKM Karlsruhe; in Londen; in het iMAL Center for Digital Cultures and Technology in Brussel; in de Rento Brattinga Galerie in Amsterdam; in het Museu da Imagem e do Som de São Paulo; in Nairobi, Lagos, Marrakesh en Parijs, voor het Philadelphia Percent for Art Program en in Los Angeles en in Queensland. Enige van hun projecten en werken zijn Amsterdam Realtime; MilkProject; NomadicMILK, Souvenir Zeeland, Spiral Drawing Sunrise, Fronting Motion, AbstractView, 250 Miles Crossing Philadelphia, Once We Get There en A Collision of Sorts.