Building Ecologies: Nature in the CityBuilding Ecologies: Nature in the City

Het openingssymposium waaruit het middagprogramma bestaat heet Building Ecologies: Nature in the City. Het begint met een korte inleiding op het thema Nature of Hope door IABR-directeur Saskia van Stein en curatoren Janna Bystrykh, Catherine Koekoek, Alina Paias, Hani Salih en Noortje Weenink, die Nature of Hope hebben samengesteld.

Vervolgens geeft architect, bouwkundedocent en schrijver Jeremy Till van het onderzoekscollectief MOULD een keynotelezing en gaat hij aansluitend dieper op het onderwerp in met architecten Baerbel Mueller van onderzoekslab [Applied] Foreign Affairs en Pedro Aparicio-Llorente van architectenbureau APLO. Samen verkennen zij een aantal geologische, historische en maatschappelijke aspecten van de rol die architectuur vervult binnen biodiversiteit, lokale ecologie en sociale binding. En zij bespreken de vraag wat er nodig is voor een hoopvollere, regeneratieve ruimtelijk-ontwerppraktijk.

Rotterdam Architectuur Maand, de Internationale Architectuur Biënnale Rotterdam en het Nieuwe Instituut verwelkomen stedenbouwkundige Emmanuel Pratt uit Chicago voor een toelichting op het werk van zijn in lokale gemeenschappen gewortelde Sweet Water Foundation die zich onder meer bezighoudt met regeneratieve buurtontwikkeling, de interdisciplinaire Regenerative Neighbourhood Development of RND op basis van kunst, cultuur, ontwerp en onderwijs waarmee de stichting buurten vooruithelpt. Pratt staat in gesprek met RAM- en IABR-vertegenwoordigers en het publiek stil bij ervaringen en ontmoetingen die hij in het kader daarvan heeft opgedaan. Ze kijken naar het ontwerpen en bouwen van ecosystemen in steden en ruimten als Chicago, Rotterdam en Amsterdam.

In zijn lezing kijkt Emmanuel Pratt kritisch naar de manier waarop steden hun beschikbare hulpbronnen, arbeid, grond en materialen aanwenden om in te spelen op sociale en klimatologische crisissituaties, afgezet tegen de mogelijke gebouwde leefomgeving van de toekomst. In het vervolggesprek schetst hij hoe de RND-praktijk die zijn Sweet Water Foundation op de The Commonwealth, de campus van hun eigen Communiversity of ‘gemeenschapsuniversiteit,’ toepast daar daadwerkelijke Common Wealth tegenoverstelt. Anders dan de meeste stadsbesturen bieden zij hun bewoners daar de ruimten, stelsels, netwerken, bronnen en mogelijkheden die van wezenlijk belang zijn om het stedelijke weefsel te herstellen, gemeenschappen te laten helen en om buurten niet alleen te laten overleven maar tot bloei te laten komen. In de lezing roept hij ons op om ons af te vragen ‘Wat als?’ Pratt vraagt ons om onszelf te verbeelden hoe het zou zijn “wanneer project- en stadsontwikkeling zouden plaatsvinden naar de menselijke maat en op ‘eco-logische’ schaal, aangejaagd door de essentiële onderlinge verbinding waarbinnen wij relaties onderhouden en we ons gezamenlijk toeleggen op de inzet die nodig is om de Grote Verhalen van de mensheid te herformuleren en ons een alternatieve toekomstvisie voor te stellen die geworteld is in natuur en hoop.”

Emmanuel Pratt bevraagt in zijn werk al twintig jaar hoe architectuur, stedenbouw, planologie, agro-ecologie, beeldende kunst en menselijke ontwikkeling zich op hun onderlinge snijvlakken tot elkaar verhouden. Hij is medeoprichter en zakelijk leider van de Sweet Water Foundation (SWF), een stichting met wortels in de gemeenschappen van zijn woonplaats Chicago.

Pratt deed in 2017 een LOEB-fellowship aan de ontwerpopleiding van Harvard, ontving in 2019 een Joyce Award en volgde in datzelfde jaar een MacArthur-fellowship.

De Sweet Water Foundation heeft vanaf 2014 zes aaneengesloten woonblokken in het zuiden van Chicago nieuw leven ingeblazen en van nieuwe verhalen voorzien, waarmee ze zijn uitgegroeid tot wat tegenwoordig bekendstaat als The Commonwealth. Het is een biodynamische Communiversity-campus voor menselijke ontwikkeling, burgerkunsten en regeneratieve buurtontwikkeling. De regeneratieve buurtontwikkeling of RND die er wordt toegepast bestaat uit een uitwisseling tussen mensen van verschillende generaties en bestaat uit elementen uit ontwerp, ecologische landbouw en een leven-lang-leren. Zo heelt en voedt de stichting bewoners van Chicago uit de meest uiteenlopende culturen, geografische origines en leeftijdscategorieën door hen fysieke ruimten, hulpbronnen en programmering aan te bieden volgens een unieke interdisciplinaire aanpak.

Het bezoek van Emmanuel Pratt wordt mede mogelijk gemaakt door het Internationaal Bezoekersprogramma van het Nieuwe Instituut met financiële steun van het ministerie van Buitenlandse Zaken – naast ondersteuning van de Rotterdam Architectuur Maand en de Internationale Architectuur Biënnale Rotterdam.