Benno Premsela Lezing 2014
30 november 2014 16:00 - 17:30
_"We live in the architecture of radio, which is infinitely more complex than any building. It is the architecture of the next generation" _
- Mark Wigley
Op 30 november 2014 houdt Mark Wigley op uitnodiging van Het Nieuwe Instituut de tiende Benno Premsela Lezing. Architectuurhistoricus en theoreticus Wigley zal in zijn lezing ingaan op de architectuur van de informatiestromen die onze leefomgeving doorkruisen, en het effect dat ze op het ontwerp van die omgeving uitoefenen.
De mobiele telefoon is tegenwoordig onze onafscheidelijke metgezel. Hij is de hele dag binnen handbereik en ligt 's avonds naast het bed om er 's morgens mee wakker te kunnen worden. Mensen bewegen zich voortdurend door een ruimte van steeds complexer wordende informatiestromen die via radiogolven worden verspreid. Volgens Wigley moeten we geen onderscheid meer maken tussen die onzichtbare ruimte en de zichtbare, maar het als een samenspel zien, waarbij de radiogolven zelfs de overhand kunnen krijgen. 'We leven in de architectuur van radio, die oneindig veel complexer is dan enig gebouw. Het is de architectuur van de komende generatie. Tegelijkertijd maken we op architectuuropleidingen nog steeds fysieke objecten (&). Dat zijn haast monumenten voor een onmogelijke droom van stabiliteit en veiligheid.'
In zijn lezing zal Wigley ingaan op de vraag wat die architectuur van radio betekent voor de inrichting van de omgeving: de interieurs, gebouwen en landschappen waarin wij ons bewegen. Aan het archief van Het Nieuwe Instituut ontleent hij voorbeelden uit het begin van de 20e eeuw, toen architecten soms hoge verwachtingen hadden van de invloed van radio op de architectuur en er enthousiast mee experimenteerden. Maar hij toont ook werk van meer recente datum.
Mark Wigley
Mark Wigley schreef door de jaren essays en boeken over de theorie en praktijk van architectuur. Hij is de auteur van Constant's New Babylon: The Hyper-Architecture of Desire (1998), White Walls, Designer Dresses: The Fashioning of Modern Architecture (1995) en The Architecture of Deconstruction: Derrida's Haunt (1993). Daarnaast stelde hij tentoonstellingen samen voor het Museum of Modern Art en The Drawing Center in New York, het Canadian Centre for Architecture in Montreal en Witte de With, Centre for Contemporary Art in Rotterdam. Wigley studeerde architectuur aan de University of Auckland in Nieuw-Zeeland, waar hij in 1987 promoveerde. Hij vertrok naar Amerika en gaf twaalf jaar les aan Princeton University. In 2000 werd hij docent aan Columbia University, waar hij vervolgens van 2004 tot 2014 Dean was van de Graduate School of Architecture, Planning, and Preservation. In 2005 stond hij samen met Rem Koolhaas en Ole Bouman aan de wieg van het tijdschrift Volume.