Harmen Liemburg Harmen Liemburg

Wat is het verhaal achter jouw webcoverdesign voor Het Nieuwe Instituut Online?

Per 1 juli moest ik uit mijn anti-kraak atelierwoning op bedrijfsterrein Arnhems Buiten, het voormalige KEMA terrein aan de westrand van Arnhem. Echt jammer, want ik was gesteld geraakt op de rust en ruimte, de oude beukenbomen, het geklop van de grote bonte spechten overdag en het woehoe van de bosuilen 's nachts. Voor ik in mijn tijdelijke zomeronderkomen terecht kon, heb ik als 'dakloze' een paar dagen op een kampeerterrein in de buurt gestaan. Geen straf, ik hou van kamperen en buiten zijn. En je hebt er een tent bij nodig. Als het ontwerp klopt, beschut een tent je tegen wind, regen, insecten en andere beestjes. Dat beetje doek, draad en aluminium biedt een knus hol om in een open ruimte lekker te kunnen slapen. En privacy als er andere mensen in de buurt zijn. Als gereedschap let ik op de ruimte, stevigheid en de praktische bruikbaarheid. Geen tent is perfect of geschikt voor álle omstandigheden, maar dat is OK. Maar belangrijker, het zijn voor mij symbolen van vrijheid, van nog te ondernemen avonturen, van het verlangen naar een andere, puurdere manier van leven. Een mens kan er nooit genoeg bezitten.

Hoe verhoudt dit werk zich tot de rest van je werk?

Fotografie speelt in mijn werk doorgaans een ondergeschikte rol, het is een manier om grafisch beeld te verzamelen en later om te zetten in lijngrafiek. Ik vind fototechniek interessant maar ook complex. De juiste instellingen zoeken, nabewerking, het duurt me vaak te lang. Die tijd steek ik liever in tekenen en het maken van drukwerk. Voor dit beeld heb ik alle tenten die op dit moment in mijn bezit zijn bij elkaar gezet. Als dit een echt kampeerterrein zou zijn, zou ik gillend wegrennen van deze nachtmerrie, om een plek met méér ruimte te zoeken.

Heeft de coronaviruspandemie de manier waarop je werkt veranderd?

Afgelopen winter heb ik de draad van het kunstonderwijs weer opgepakt. Voor het voorjaar stonden projectweken met studenten van academies in Frankrijk en Duitsland en een paar masterclasses op de agenda. Die werden in maart één voor één afgezegd. Het werken met groepen studenten in werkplaatsen zal nog wel enige tijd problematisch blijven, al heb ik bij Plaatsmaken in Arnhem net weer met een klein groepje cursisten kunnen werken. Daarnaast leid ik een leven met veel tijd alleen in het atelier, daar brengt corona weinig verandering in.

Fotografie: Ellen Boersma & Harmen Liemburg Font: Cako Thin, VJ-Type.

Harmen Liemburg (1966) is oorspronkelijk opgeleid als cartograaf. Op zoek naar een manier om zijn mogelijkheden voor expressie in het grafische veld te vergroten, studeerde Liemburg uiteindelijk aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, en werkt hij sinds 1998 als grafisch ontwerper en zeefdrukker, zich oriënterend op de autonome kant van vakgebied. Voor elk project dompelt hij zich onder in de visuele aspecten van een bepaald onderwerp, waaronder ook clichés of schijnbare trivia. De visuele bouwstenen die hij daarmee verzamelt, worden vaak opnieuw getekend en aangepast voor de zeefdruktechniek. De afzonderlijke elementen krijgen tijdens dit proces een nieuwe rol en betekenis doordat ze op een poëtische manier worden gecombineerd. Elk project is daarmee een grafische verkenning op zich, waarmee Liemburg zijn speelveld binnen de visuele en materiële cultuur blijft uitbreiden.