732 – 0006 Inscriptions to the Sonneveld House Museum
Een eerbetoon aan de dienstbodes van de familie Sonneveld, zo zou je het project kunnen samenvatten waarmee Natalie Konopelski haar master interieurarchitectuur aan het Piet Zwart Instituut behaalde. In het archief van Het Nieuwe Instituut ging ze op zoek naar ontbrekende informatie over hun leven in Huis Sonneveld. Meer in het algemeen vormt haar werk een kritiek op de wijze waarop in museumwoningen als Huis Sonneveld een reconstructie als werkelijkheid wordt gepresenteerd.
13 november 2015
De dienstbodes speelden een belangrijke rol in het leven van de familie Sonneveld. Twee van hen woonden zelfs in huis en waren dag en nacht beschikbaar. Toch wordt er in de informatievoorziening over de museumwoning weinig over hen verteld. Reden voor Natalie Konopelski om zich in hun verborgen geschiedenis te verdiepen. Ze deed uitvoerig onderzoek in het archief van Het Nieuwe Instituut en sprak met een kleinzoon van de familie. Ze werkte haar onderzoek niet alleen uit in tekst en beeld, maar vertaalde het ook in ruimtelijke objecten.
Zo verwijst de draadconstructie van de sokkels naar de gouden kooi die Huis Sonneveld voor de dienstmeisjes was. Mevrouw Sonneveld was een strenge werkgeefster, zo bleek uit verhalen, en in het huis voelden zij zich constant in de gaten gehouden. De spiegels verwijzen naar de vele spiegels in het huis, waarin de meisjes controleerden of hun schort nog recht zat. Konopelski tekende ook een nieuwe plattegrond voor Huis Sonneveld, waarin nu eens de dienstruimtes centraal staan, en ze ontwierp een kleed voor hun met linoleum bedekte slaapkamervloer. De kleur wit die overheerst in de presentatie is enerzijds een verwijzing naar het modernisme en anderzijds naar de witte pagina’s in het archief, of zelfs het witwassen van informatie. Dat laatste verbeeldt het paneel in het Study Centre waarop alle documenten uit het archief van Huis Sonneveld staan afgedrukt, maar de informatie is uitgewist.
Het project van Konopelski kreeg de titel 732 – 0006. 732 – 0000 is het nummer van het archief van Huis Sonneveld in de collectie van Het Nieuwe Instituut. Het archief wordt bewaard in vijf dozen, haar project vormt een fictieve zesde doos. Het project is tot en met 3 januari te zien in de voormalige garage van Huis Sonneveld.